Grzybica skóry głowy - jak rozpoznać objawy i rozpocząć skuteczne leczenie? 2023-04-29 13:23. Grzybica skóry głowy jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez grzyby należące do dermatofitów. Jednym z jej głównych objawów jest łuszczenie się skóry, któremu towarzyszy łamanie się lub wypadanie włosów. Drugi sposób leczenia to leczenie miejscowe. Możliwe do zastosowania gdy grzybica ma tylko miejscowy charakter. W przypadku leczenia miejscowego stosuje się szampony, spray’e lub maście. Niekiedy konieczne jest zarówno leczenie miejscowe jak i ogólne. Decyzję o sposobie leczenia powinien podjąć lekarz weterynarii wraz z Grzybica międzypalcowa to infekcja skóry stóp powodowana głównie przez Trichophyton mentagrophytes lub Epidermophyton floccosum. Jest to schorzenie bardzo powszechne. Ocenia się , że cierpi na nie około 20% populacji. Wśród osób regularnie uprawiających sport jest nawet częstsze i przekracza 50%. spis treści. 1. Grzybica zlokalizowana na części dłoniowej rąk przypomina rozległą infekcję z nadmiernie zgrubionym i zrogowaciałym naskórkiem, wybitną suchością skóry, w obrębie której łatwo dochodzi do pęknięć. Bywa mylnie rozpoznawana jako wyprysk, a przez samych pacjentów uważana jedynie za objaw wysuszenia skóry, związany z Innym, dobrym środkiem dopyszcznym jest Lamisil (i mniej obciąża wątrobę). Ma tylko jedna wadę - jest b. drogi (opakowanie ok. 60 zł). I nie panikuj - grzybica nie jest ciężką chorobą. Najgorszą jej stroną jest fakt, że czasami leczy się b. długo i zdarzają się nawroty. Jak widać, przyczyn problemów z sierścią kota może być wiele, więc jeśli zauważysz łysienie, rany, guzki – powinieneś udać się do weterynarza. Poprzez serię testów weterynarz spróbuje wykluczyć najpoważniejsze choroby. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie badania krwi, aby sprawdzić, czy wszystkie Objawy grzybicy u kota mogą być różne, niektóre koty przechodzą chorobę bezobjawowo, inne mają poważne problemy z łysieniem i łuszczeniem się skóry. Najczęściej u kota, który ma grzybicę, występuje rogowacenie części włosów, co doprowadza do pierścieniowatego łysienia i łuszczenia, które się z czasem poszerza. 1mz2q. Fot. rodrigobellizzi / Opublikowano: 13:05Aktualizacja: 13:28 Przy grzybicy skóry często stosuje się leczenie domowymi sposobami lub maściami dostępnymi bez recepty w aptece. Warto jednak każdą zmianę grzybicową skonsultować z lekarzem dermatologiem. Skieruje on pacjenta na badania posiewowe, które dadzą odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj grzyba spowodował schorzenie. Wówczas przepisane leki będą bardziej skuteczne, a leczenie potrwa krócej. Rodzaje grzybic skóryJak wygląda grzybica skóry?Grzybica skóry ‒ leczenieGrzybice skórne u dzieci Grzybica skóry może dotyczyć niemal każdej części ciała, zarówno tej suchej, jak i pokrytej błoną śluzową. Grzybica skóry głowy wywoływana jest przez dwa rodzaje grzybów chorobotwórczych – drożdżaki i dermatofity. Warto zaznaczyć, że patogeny te różnią się mechanizmem działania na człowieka. Dermatofity mogą naturalnie bytować na różnych obiektach (zwierzętach, ziemi i różnych przedmiotach) i przenoszone są na człowieka w wyniku braku higieny. Drożdżaki z kolei występują w organizmie człowieka, ale uaktywniają się tylko wówczas, gdy dochodzi do obniżenia odporności. Dlatego też grzybica na skórze może pojawić się w czasie przeziębienia, infekcji wirusowej lub przedłużającej się antybiotykoterapii. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Rodzaje grzybic skóry Jedną z odmian grzybicy jest grzybica skóry gładkiej, czyli drobnozarodnikowa. Przy tym rodzaju grzybicy skóry objawy obejmują drobną łuszczycę, stan zapalny, niewielkie wykwity w formie pierścieni oraz zapalenie i rogowacenie mieszków włosowych. Obserwuje się ją przede wszystkim na barkach, szyi, karku oraz klatce piersiowej. Grzybica drobnozarodnikowa powodowana jest przez grzyby z rodziny Miscosporum pochodzenia zwierzęcego i może być przenoszona przez koty i psy. Grzybica skóry twarzy, która długo pozostaje nieleczona, może przekształcić się w chorobę przewlekłą. Wykwity przenoszą się wówczas z twarzy na inne części ciała. W najbardziej zaawansowanych chorobowo sytuacjach mogą pojawić się białe plamy na skórze, szczególnie w pachwinach, na pośladkach i kończynach dolnych. Aby wiedzieć, jak wygląda grzybica skóry bez białawego nalotu na stopach czy dłoniach, należy odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Po pierwsze, warto przyjrzeć się dokładnie skórze i stwierdzić, czy nie jest ona zaczerwieniona i sucha. Przy grzybicy skóry stóp między palcami mogą znajdować się drobne pęcherzyki (głównie między czwartym a piątym palcem). W przypadku grzybicy skóry dłoni dochodzi często do nadmiernego łuszczenia się naskórka, a nawet silnego rogowacenia, co może sprawiać, że skóra schodzi z dłoni całymi płatami. Zobacz także Grzybica skóry ‒ leczenie W przypadku grzybicy skóry leczenie może trwać od kilku do kilkunastu tygodni. Wszystko zależy od rodzaju grzyba atakującego skórę oraz stopnia zaawansowania choroby. Jednokrotne zakażenie często powoduje nawroty, co może skutkować nadkażeniami oraz rozwojem innych chorób ogólnoustrojowych. Skuteczne leczenie opiera się na przyjmowaniu leków z substancjami grzybobójczymi, zwykle w postaci maści, żelu, aerozolu, kremu lub płynu do smarowania. Lekarz powinien skierować pacjenta na badania posiewowe, dzięki którym będzie mógł przepisać lek dedykowany do danego rodzaju grzyba. Przy łagodnych stadiach grzybicy skóry gładkiej, leczenie trwa krótko – od tygodnia do dwóch. Bardziej zaawansowane lub przewlekłe stadia zakażeń grzybiczych wymagają długotrwałego leczenia – nawet do kilku miesięcy. Aby zastosować leczenie domowymi sposobami, należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Do sprawdzonych i skutecznych metod należy np. moczenie skóry w ciepłej wodzie z dodatkiem olejków eterycznych, aloesu lub naparu z rozmarynu. Grzybice skórne u dzieci Grzybica skóry u dzieci nie należy do rzadkości. Maluchy zarażają się nią na przykład na basenie, na sali gimnastycznej lub przez korzystanie ze wspólnych ręczników lub akcesoriów do włosów. Ryzyko zarażenia się grzybem wzrasta przy kontakcie z zakażonym zwierzęciem. Nie bez znaczenia jest także długie leczenie farmakologiczne glikokortykosteroidami lub lekami immunosupresyjnymi, a także współwystępowanie cukrzycy. Okazuje się, że grzybica wieku dziecięcego dotyka częściej chłopców niż dziewczynki. Grzybica skóry owłosionej u dzieci objawia się miejscowym przerzedzeniem włosów i łysieniem. W obrazie klinicznym widać, że miejsca te są zaczerwienione i pokryte rumieniem. Włosy są znacznie osłabione przez zarodniki i grzybnie. Kiedy grzybica owłosionej skóry głowy przenosi się na kark lub twarz, często przebiega z ropnym obrzękiem, co wydłuża okres leczenia. U niemowląt grzyby z rodzaju Candida mogą wywoływać pieluszkowe zapalenie skóry, co spowodowane jest kontaktem z wydzielinami i specyficznymi warunkami panującymi w miejscu noszenia pieluszek (ciepło oraz wilgoć). Aby zapobiec pieluszkowemu zapaleniu powodowanemu przez grzyby, warto regularnie przecierać pupę niemowlaka chusteczką nasączoną delikatnym środkiem pielęgnującym, a także zasypywać ją pudrem, który wchłonie wilgoć. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Paulina Kłos-Wojtczak Obecnie prowadzę badania nad wpływem drażnienia nerwu błędnego na procesy pamięci u ludzi i zwierząt. Współpracuję jako redaktor naukowy z magazynami "Wiedza i Życie", "Sekrety medycyny", "Świat mózgu" oraz portalem Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy fot. Fotolia Grzybica u psów i kotów – przyczyny zachorowań Najczęstszym czynnikiem wywołującym grzybicę u psów i kotów jest grzyb wielokomórkowy z rodzaju Microsporum canis. Chorobę może spowodować bezpośredni kontakt zdrowego zwierzęcia z chorym osobnikiem, ale również spotkanie z nosicielem grzyba. Zakażenie następuje, gdy zarodniki lub fragmenty grzyba osiądą na powierzchni skóry. Pasożyt może w szybkim tempie rozprzestrzenić się w głąb naskórka i w torebki włosowe, prowadząc do silnego stanu zapalnego. Szerzeniu się grzybicy u psów i kotów sprzyja używanie przez zwierzęta wspólnych legowisk, zabawek, przebywanie wielu osobników w jednym miejscu (np. w czasie wystaw, w hodowlach lub schroniskach), ale również występowanie pasożytów takich jak pchły czy wszy. Na zakażenie podatne są przede wszystkim młode i osłabione zwierzęta. Przyczyną może być także zła dieta, brak dbałości o higienę oraz złe warunki środowiskowe (wysoka wilgotności i temperatura). Objawy grzybicy u psów i kotów Grzybica u zwierząt kojarzy się z nieprzyjemnym widokiem łysiny, strupów i łuszczącej się skóry, jednak w pierwszym stadium choroby objawy są prawie niewidoczne. Grzybica ujawnia się poprzez miejscowe przerzedzenia włosów lub ich krótszą długość w niektórych miejscach. Często także skóra poddana zmianie grzybicznej jest zaczerwieniona lub zgrubiała. Dopiero gdy zwierzę samo nie poradzi sobie z chorobą lub będzie źle leczone, mogą wystąpić poważne, rozległe zmiany na skórze (np. strupy i zakażenia ropne). Problemy grzybiczne u psów i kotów występują najczęściej w okolicy głowy, pyska, pośladków i w bocznych partiach ciała. Grzyb może atakować także pazury. Polecamy: Dlaczego koty ukrywają ból? Leczenie i profilaktyka grzybicy Jeszcze niedawno grzybica budziła grozę u właścicieli zwierząt domowych przede wszystkim z obawy przed brakiem skutecznych sposobów leczenia oraz możliwością zarażenia się. Dziś na ratunek pupilom i ich opiekunom przychodzą liczne preparaty. Diagnoza, wybór leków i sam proces leczenia powinien zależeć od lekarza weterynarii prowadzącego zwierzę. Gdy podejrzewamy wystąpienie grzybicy skórnej u naszego psa lub kota, lepiej nie podejmujmy się samodzielnego leczenia. W wielu przypadkach możemy zaszkodzić zwierzętom – mówi Łukasz Ogrodowczyk, ekspert firmy OVER ZOO. Kiedy na skórze dochodzi do zmian łagodnych, ich leczenie polega na miejscowym użyciu specjalistycznych preparatów przeciwgrzybiczych w postaci maści lub areozolu. Przykładem jest polski preparat Myco-Stick, który może pomóc w leczeniu grzybicy skóry zarówno u psów, jak i kotów. Odpowiednio dobrane składniki, nanocząsteczkowy koloid miedzi, naturalny olejek z drzewa herbacianego posiadają właściwości zdrowotne, a wyciąg z propolisu chroni miejsca zmienione chorobowo oraz wspomaga proces gojenia ran. Innym preparatem jest Myco-Dermis ze specjalistycznej linii Vet-line, który można zakupić w przychodniach i klinikach weterynaryjnych. W przypadku, kiedy leczenie miejscowe nie wystarcza, stosuje się leczenie ogólne w postaci preparatów doustnych. Wówczas leki podaje się przez kilka tygodni lub miesięcy. Gdy zwierzę zachoruje, należy odpowiednio odkurzyć pomieszczenia, w których przebywa, a także odkazić przedmioty, z którymi ma styczność. Powinniśmy również pamiętać, że najlepszym sposobem na zminimalizowanie ryzyka przeniesienia się grzybicy na inne zwierzęta i ludzi jest izolacja chorego oraz zachowanie higieny przy jego pielęgnacji. Grzybica skóry może być trudna do zdiagnozowana i jeszcze trudniej ją leczyć, dlatego trzeba się nauczyć jej zapobiegać. Na polskim rynku dostępne są szczepionki, które chronią przed niektórymi rodzajami grzybicy. Jednak przede wszystkim to my – właściciele psów i kotów powinniśmy dbać, by nasze zwierzęta były dobrze odżywione i zdrowe. Ważnym czynnikiem jest również właściwa higiena. W codziennej pielęgnacji skóry i włosów naszego pupila mogą nam pomóc różne preparaty i szampony. Zobacz także: Szampony dla psów - dedykowane linie Źródło: Materiały prasowe Over Zoo Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 3 minuty Grzybica skóry gładkiej to grzybica występująca w obrębie tułowia i kończyn oraz stanowiąca klasyczną postać zakażenia dermatofitami. W większości przypadków grzybica skóry jest wywołana przez grzyb antropofilny Trichophyton rubrum, jednak do odmiany klinicznej grzybicy skóry gładkiej zaliczane są także przypadki wywołane przez grzyby zoofilne pochodzące od zwierząt domowych – Microsporum canis. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Grzybica skóry gładkiej – objawy Rozpoznanie grzybicy skóry gładkiej Jak wygląda leczenie grzybicy skóry gładkiej? Grzybica skóry gładkiej – objawy Zakażenie grzybicą skóry gładkiej stanowi obecnie powyżej 50% wszystkich zakażeń grzybiczych. Wykwity, które się pojawiają, lokalizują się najczęściej na kończynach dolnych oraz górnych. Umów się do dermatologa już dziś! Skorzystaj z bezpłatnej porady Zmiany typowe dla grzybicy skóry gładkiej to pojedyncze bądź mnogie owalne lub okrągłe ogniska rumieniowo-złuszczające o ostro odgraniczonych brzegach, szerzące się obwodowo. Brzegi są silnie zmienione zapalnie, ze złuszczaniem i krostami. Łuszczenie występuje na obrzeżu zmiany, a środkowa część zmiany sprawia wrażenie zdrowienia, ponadto występuje silny świąd ognisk chorobowych. Najczęściej wykwity są pojedyncze, jednak im dłużej trwa zakażenie, ogniska pojawiają się w coraz to nowych miejscach lub zlewają się ze sobą. Przeciwgrzybiczo warto stosować Zabłockie mydło solankowe na problemy skórne (łupież, grzybica, egzema, łuszczyca), które na Medonet Market tylko teraz można zakupić w promocyjnej cenie. Możemy wymienić następujące rodzaje grzybicy skóry gładkiej: grzybica drobnozarodnikowa skóry gładkiej (tinea microsporica cutis glabrae); grzybica strzygąca skóry gładkiej (tinea trichophytica cutis glabrae); przewlekła grzybica skóry gładkiej (tinea chronica cutis glabrae); grzybica goleni (tinea cruris); grzybica pachwin (tinea inguinalis). Rozpoznanie grzybicy skóry gładkiej Preparat bezpośredni mikroskopowy rozjaśniony odczynnikiem KOH/DMSO umożliwia szybkie stwierdzenie nici grzyba w łuskach naskórkowych podejrzanych o zakażenie grzybami, natomiast posiew zakażonych fragmentów naskórka na podłożu Sabourauda umożliwia identyfikację gatunku. Grzybicę skóry gładkiej należy różnicować z: łojotokowym zapaleniem skóry (w przypadku dolegliwości z nim związanych warto sięgnąć po Krem do twarzy z łojotokowym zapaleniem skóry EPTA DS, który kupisz osobno lub w Zestawie do pielęgnacji twarzy i włosów z łojotokowym zapaleniem skóry EPTA DS), łupieżem różowym, ziarniniakiem grzybiastym, łuszczycą, dermatitis nummularis. Przy łojotokowym zapaleniu skóry warto również sięgnąć po Spray do skóry głowy i ciała z łojotokowym zapaleniem skóry EPTA DS dostępny samodzielnie lub w Kompleksowym zestawie do pielęgnacji skóry i włosów z łojotokowym zapaleniem skóry EPTA DS. Jak wygląda leczenie grzybicy skóry gładkiej? W większości dobrze rozpoznanych grzybic skóry gładkiej, dolegliwość ustępuje po leczeniu miejscowymi nowoczesnymi preparatami przeciwgrzybiczymi (pochodne imidazolowe) w ciągu 2-4 tygodni leczenia. Czy rokowania są dobre? Zakażenia grzybicze skóry gładkiej wyjątkowo mają przewlekły przebieg i nawrotowy charakter. W przypadku, kiedy grzybica łączy się z łuszczycą, powinniśmy sięgnąć po kosmetyki specjalistyczne, np. Emulsję do skóry z łuszczycą EPTA PSO 10 czy też Intensywny krem na zmiany łuszczycowe EPTA PSO 50 Plus, który możemy kupić osobno lub w Zestawie z 50% mocznikiem do pielęgnacji ciała z łuszczycą EPTA PSO 50 albo w Kompleksowym zestawie do pielęgnacji ciała, skóry głowy i paznokci z łuszczycą EPTA PSO. Mazur / Mazur RYC. G-20. Grzybica skóry gładkiej. Mazur / Mazur RYC. G-21. Grzybica skóry gładkiej. Mazur / Mazur RYC. G-22. Grzybica skóry gładkiej. Mazur / Mazur RYC. G-23. Grzybica skóry gładkiej. Źródła Lit.: [1] Adamski Z., Batura-Gabryel H.: Mikologia lekarska. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu 2007. [2] Gliński W., Baran E., Nowicki R., i wsp.: Konsensus dotyczący leczenia powierzchownych zakażeń grzybiczych. Przegl Dermatol 2002, 89 (2); 85-92. [3] Kowszyk-Gindifer Z., Sobiczewski W.: Grzybice i sposoby ich zwalczania. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1986. [4] Ziemer M., Seyfarth F., Elsner P. i wsp.: Atypical manifestations of tinea corporis. Mycoses 2007, 50 Suppl 2; 31-5. A. Kaszuba, Z. Adamski: „Leksykon dermatologiczny”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej grzybica grzybica skóry gładkiej grzybica skóry choroby grzybicze grzybiczne zakażenia skóry Grzybica układu pokarmowego - objawy, że masz w sobie grzyby Candida Grzybica układu pokarmowego jest spowodowana drożdżakami z rodzaju Candida, dlatego też określa się ją jako kandydozę przewodu pokarmowego. Grzyby mogą zaatakować... Adrian Jurewicz Czy grzybicę paznokci da się wyleczyć domowymi sposobami? Grzybica paznokci jest powszechnie występującym problemem estetycznym. Jej leczenie jest dość trudne, ponieważ grzyby znajdują się we wnętrzu płytki paznokcia, w... Materiały prasowe Amorolfina - skuteczny sposób na walkę z grzybicą Jest zaraźliwa, lubi nawracać i znacząco obniża nasz komfort życia. Niestety, jest też powszechna – według statystyk zakażenia grzybicze należą do najczęstszych... Grzybica paznokci, skóry, jamy ustnej, pochwy, penisa, odbytu i innych części ciała [WYJAŚNIAMY] Grzybica to powszechna choroba skóry lub narządów, która daje o sobie znać uciążliwymi objawami, często świądem i zmianami skórnymi. Zakażenie grzybicze może się... Marlena Kostyńska Grzybica paznokci - objawy, leczenie, domowe sposoby. Czy leczenie grzybicy laserem jest skuteczne? Leczenie grzybicy paznokci jest procesem trudnym i długotrwałym, ponieważ patogeny, które ją powodują, wnikają głęboko wewnątrz płytki paznokcia. Aby je usunąć,... Materiały prasowe Dieta przeciwgrzybicza - jak wspomóc organizm w walce z grzybicą? [WYJAŚNIAMY] Grzybice to grupa chorób wywoływanych przez mikroskopijne organizmy. Duża część z nich towarzyszy nam nieustannie i dopiero ich nadmierne namnażanie powoduje stan... Grzybica płuc - sposób zakażenia, objawy, leczenie Zakażenia grzybicze nie dotyczą tylko stóp, paznokci, miejsc intymnych, ale i płuc. Zarodniki grzybów przedostają się do nich np. w wyniku osłabionej odporności... Piotr Cieciuch Gdzie najłatwiej złapać grzybicę? Specjaliści wskazują osiem miejsc Połowę wszystkich chorób paznokci wywołują grzyby. Na ich powstanie mają wpływ wiek, płeć, genetyka i ogólny stan zdrowia. Warto jednak pamiętać, że na rozwój... Katarzyna Kasprzyk-Skaba Grzybica języka - najczęstsze przyczyny i charakterystyczne objawy. Jak wygląda leczenie grzybicy języka? [WYJAŚNIAMY] Grzybica języka to jeden z rodzajów kandydozy jamy ustnej, który jest bardzo trudny do całkowitego wyleczenia, ponieważ ma tendencje do nawrotu. Najczęściej... Tatiana Naklicka Grzybica stóp - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na grzybicę stóp Grzybica stóp jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób, charakteryzujących się zmianami o charakterze rumieniowo-złuszczającym. Dolegliwość ta ma... Mikroskopijne grzyby potrafią zamienić w udrękę życie zwierząt i ludzi. Nie da się mówić o jednej grzybicy. Za różne jej odmiany odpowiada w sumie około dwustu gatunków grzybów. Najczęściej występujące grzybice u psów, kotów i u ludzi to: Grzybica drobnozarodnikowa, gdzie zmianami chorobowymi objęte są włosy, naskórek, paznokcie. Grzybica strzygąca (trychofitoza), gdzie zmiany chorobowe dotyczą włosów, które ulegają zniszczeniu i ułamaniu, a także zmian skórnych w postaci wyprysków. Grzybica woszczynowa (zwana także skrupieniem woszczynowym), gdzie zmiany skórne przypominają kubeczkowatego kształtu strupy. Za wystąpienie grzybicy drobnozarodnikowej najczęściej odpowiedzialny jest Microsporum canis. Zdarza się, że choroba ta u zwierząt przebiega bezobjawowo. Sytuację taką stosunkowo często spotyka się u kotów. Zwierzęta te są, więc potencjalnym źródłem zakażenia dla ludzi i innych zwierząt. Wśród objawów u młodych kociąt mogących sugerować wystąpienie mikrosporozy są zmiany skórne na głowie. Najczęściej zaatakowana jest okolica nosa, powiek, dolnej wargi, czasami szyja, wewnętrzna powierzchnia przednich łapek, rzadziej tułów i okolica ogona. Pierwsze objawy grzybicy - niepozorne łyse plamki. Źródło: shutterstock Dotknięta zmianami grzybiczymi skóra pokrywa się drobnymi łysinkami, które wraz z upływem czasu stają się coraz większe. Pozbawiona włosów skóra nadmiernie łuszczy się, jest wyraźnie pogrubiała i obrzęknięta. Przybiera sinawo-grafitowy kolor. Grzybica drobnozarodnikowa u psa powoduje początkowo powstanie miejscowych łysinek, które rozrzucone mogą być na całej powierzchni skóry. Szczególnie narażone miejsca to okolica głowy, kończyn i ogona. Pozbawione włosa miejsca pokrywają się szaro-kremowymi strupkami. Po zerwaniu strupa ukazują się żywo-czerwone sączące miejsca owrzodzeń. Mikrosporoza u ludzi objawia się zmianami na głowie przypominającymi szaro-kremowe ogniska, które pokryte są nadmiernie łuszczącym się naskórkiem. Włosy ułamane są na wysokości kilku milimetrów od powierzchni skóry. Grzybica strzygąca nazywana także trichofitozą, bądź liszajem strzygącym jest dermatomykozą wywoływaną przez Trichophyton verrucosum. Imponująca jest przeżywalność zarodników tego grzyba. W zaatakowanych włosach i odpadniętych strupach zachowuje on żywotność i zdolność do zakażania nawet przez kilkanaście miesięcy. Źródłem zakażenia mogą być zarówno chorzy ludzie jak i chore zwierzęta. Do zakażenia może dojść poprzez kontakt bezpośredni z chorym osobnikiem jak i za pośrednictwem zakażonego sprzętu jak np. grzebień, szczotka, itp. U psów i kotów choroba po okresie inkubacji trwającym około 2 - 3 tygodnie, objawia się wystąpieniem małych guzkowatych nacieków. Nacieki te w bardzo krótkim czasie zmieniają się w owalne bezwłose miejsca, które pokrywają szaro-kremowe strupy. Te zmiany chorobowe najczęściej lokalizują się wokół oczu, na szyi, łopatkach, pośladkach i okolicy miednicy. Powierzchnie skóry, które w naturalny sposób są mniej owłosione (brzuch, okolica napletka) pokrywać się mogą pęcherzykami wypełnionymi surowiczym płynem. U ludzi, trichofitoza najczęściej atakuje owłosioną skórę głowy, wówczas włosy wyglądają jak przystrzyżone (stąd też nazwa – grzybica strzygąca). W przypadkach grzybicy, która zaatakowała głębsze warstwy skóry może dojść do trwałej utraty włosów. Zmiany grzybicze dotyczyć mogą także tułowia i kończyn, gdzie obserwuje się opryszczkowe okrągłe zmiany z pasami nadmiernie łuszczącego się naskórka. Grzybica woszczynowa popularnie i zwyczajowo nazywana była parchem lub strupem miodowym. W zwierząt w przebiegu choroby pojawiają się na skórze łatwo pękające strupy. W miejscu pęknięcia strupa ukazuję się wydzielina miodowego koloru. W przypadku psów i kotów zmiany zwykle zlokalizowane są na głowie wokół warg, oczu, uszu i nosa, a także na przyśrodkowej powierzchni kończyn. W przypadku człowieka grzybica obejmuje owłosioną powierzchnię głowy, a także skórę nieowłosioną i paznokcie. Podczas choroby powstają żółte miseczkowate duże łuski. Choroba może przybierać postać przewlekłą i nie leczona doprowadza do powstania trwałych wyłysień. Ze względu na wysoką ekspansywność grzybic każdy przypadek choroby skóry powinien być konsultowany z lekarzem. W uzasadnionych przypadkach wskazane jest badanie włosów i naskórka w tzw. preparacie bezpośrednim i badaniu hodowlanym. Choroba drożdżyca inaczej zwana też kandydoza, kandydiaza, bielnica, moniliaza wywoływaną przez drożdżopodobne grzyby, najczęściej z rodzaju Candida. Znanych jest ponad 200 gatunków należących do rodzaju Candida, jednakże zakażenia u ludzi wywołuje niewiele z nich. Grzyby te stanowią bogatą mikroflorę w środowisku naturalnym. Niektóre gatunki mogą wchodzić w skład naturalnej mikroflory zwierząt i człowieka. Drożdżycę rozpoznaje się głównie poprzez badania mikroskopowe i hodowlane. Zakażenia powierzchniowe obejmują: zakażenia skóry, kandydozę jamy ustnej i gardła, zapalenie przełyku, zakażenie paznokci i tkanek okołopaznokciowych, kandydozę pochwy i sromu. Zakażenia inwazyjne to kandydemia (czyli obecność drożdżaka we krwi) oraz często po niej następujące: zakażenie otrzewnej, zakażenie kości i stawów, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, infekcje oka, zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie wsierdzia, osierdzia i mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zakażenie układu moczowego i infekcja trzustki. Zakażenia układowe - również postać inwazyjna choroby, jednak ograniczona do jednego narządu, np. grzybicze zapalenie wsierdzia. Może być również skutkiem zakażenia uogólnionego z dominacją objawów ze strony jednego narządu. Jednym z przejawów kandydoza mogą być pleśniawki, błon śluzowych jamy ustnej, wynikające z osłabienia dzieci i dorosłych cierpiących na niestrawność lub inne choroby. Domowe leczenie grzybicy prącia i napletka =>> Domowe sposoby na grzybice paznokci =>> Co przyczynia się do rozwoju kandydozy? Czynnikami predysponującymi sprzyjającymi aktywacji grzybów z rodzaju Candida u człowieka może być: naruszenie higieny jamy ustnej, anomalie języka (język zgięty itp.), Cechy wieku (wczesne dzieciństwo, okres starczy), niewłaściwa higiena protez ruchomych, ciąża, dieta (wzrost ilości węglowodanów), palenie tytoniu, choroby endokrynologiczne, choroby krwi, stany niedoboru odporności, antybiotykoterapia, napromienianie i uczulenie organizmu, niedobór witamin z grupy B, C itp. U niemowląt rozwojowi kolonizacji drożdżakowej sprzyja kwasica w jamie ustnej oraz dysbioza i morfologiczna i funkcjonalna niedojrzałość błony śluzowej jamy ustnej. Jak przebiega kandydoza jamy ustnej? Kandydoza jamy ustnej może być ostra i przewlekła. Najczęstszą postacią jest ostra rzekomo błoniasta kandydoza, znana jako pleśniawka, która występuje często u noworodków. Może to dotyczyć dowolnej części jamy ustnej i gardła, najczęściej policzków, rzadziej podniebienia, języka, a następnie innych części. Najpierw są naloty kropkowane, ziarenka białego koloru, a następnie filmy przypominające zsiadłe mleko, mające zsiadły wygląd. Płytkę można łatwo usunąć poprzez zeskrobanie szpatułką, po czym widać jej jasnoczerwoną podstawę, czasem z krwawiącą powierzchnią. Plamy na płytce mogą łączyć się, tworząc białawe płytki, rozprzestrzeniając się na całą błonę śluzową jamy ustnej, gardła, tworząc ciągły film. Zmiany z reguły są bezbolesne, chociaż wtórne (z urazami,przywiązanie flory bakteryjnej), może dojść do erozji i owrzodzeń. W przypadku erozji płytka nazębna może przybrać brązowo-brązowy odcień. Przewlekła postać rzekomo błoniasta występuje u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Postać ostra zanikowa najczęściej dotyka język, często jest powikłaniem po antybiotykoterapii, zastosowaniu miejscowych kortykosteroidów. Tej formie kandydozy towarzyszy silny ból, pieczenie i suchość w jamie ustnej. Przewlekła zanikowa postać kandydozy jamy ustnej występuje częściej u osób starszych noszących protezy. Przewlekła postać hiperplastyczna występuje częściej u palaczy. Istnieją inne formy kandydozy jamy ustnej. Kandydoza kącików ust lub napad kandydozy może towarzyszyć dowolnej z wymienionych postaci kandydozy jamy ustnej lub rozwijać się niezależnie. Dzieci z napadem drożdżakowym często mają nawyk ssania kciuka, częste lizanie i gryzienie kącików ust oraz uzależnienie od gumy do żucia. Innymi przyczynami napadów mogą być bakterie, niedobór witamin. Zwykle napad występuje w obu fałdach kącików ust. Obraz kliniczny przedstawia rumień i pęknięcia w kącikach ust, widoczne są łatwo usuwalne płytki. Uszkodzenia są bolesne przy otwieraniu ust i poruszaniu ustami.

grzybica u kota zdjecia